Slapeloze nachten heb ik gehad toen alles dicht moest, maar eigenlijk is het meegevallen. De eerste weken draaiden we maar 30% van onze normale omzet. Maar daarna herstelde het, zeker toen ik mondkapjes ging maken. De Javastraat is altijd druk gebleven.
Ik heb al zoveel veranderingen gezien in de Javastraat. Zo’n twintig jaar geleden was het goed. Toen was er een mooie mix. Daarna ging het een tijd slecht. Er waren vooral telefoonwinkels en groentewinkels en mensen durfden bijna niet te komen. Nu is er weer een mix. Bewoners kunnen bijna alles vinden in de Javastraat.
Mijn vader is deze zaak begonnen als boetiekje. We verkochten kleding en repareerden ook. In die tijd was Turkse confectie heel populair in Nederland. Toen ik op school zat, kwam ik al na de les in de zaak werken. Net als mijn jongste zoon nu. Langzaam heb ik de zaak overgenomen van mijn vader.
Tot 2010 bestond 60% van ons werk uit naaien voor winkels rond de PC Hoofdstraat en de Kalverstraat. Met twee busjes reden we dagelijks langs de winkels. Dat waren best zware tijden. We werkten van 8 uur ’s ochtends tot middernacht. Na 15 jaar wilden we dat anders.
In 2007 heb ik mijn winkel gerenoveerd en ben ik mij gaan richten op particulieren. Dat vind ik toch het leukste, om direct met de klanten bezig te zijn. Mijn oudste zoon doet het eerste contact met klanten. Daardoor kan ik soms een half dagje vrij nemen.
Ik ben trots op mijn werk en op wat ik bereikt heb. Mooi ook dat ik mijn zonen het vak kan bijbrengen. Mijn jongste zoon komt na school en helpt met mondkapjes maken. Ik snij de patronen en samen met mijn vrouw naaien zij ze. We zijn echt een familiebedrijf.
De eerste weken van de Coronacrisis werkte ik hier in mijn eentje. Soms kwam mijn vrouw langs zodat ik me niet zou vervelen. Veel had ik niet te doen en daarom heb ik toen een paar mondkapjes gemaakt. Mensen lachten me uit, maar de laatste twee weken is dat booming. Met twee man maken we alleen maar mondkapjes in allerlei kleuren en patronen. Je kan ook je eigen stof kiezen. Dat gaat echt mode worden: mondkapjes die passen bij je kleding.
De patronen geef ik ook aan mijn collega’s. Je moet elkaar een beetje onderling steunen, toch?