Mustafa Kilic

eigenaar van Lale Kasabi sinds 1993.

11 mei 2020

We hebben één hamsterweekend meegemaakt en onze leveranties aan de horeca liggen stil maar veel is gelukkig hetzelfde gebleven. Nog steeds ga ik om zes uur de deur uit en om 21 uur ben ik weer thuis. Ruzies in de winkel heb ik nog niet meegemaakt. Ik heb een prachtige klantenkring.

Ik was zondags thuis toen ik hoorde over de strenge coronamaatregelen. Alle restaurants moesten dicht. Een harde klap voor mijn horecaklanten. We leveren veel aan de horeca. Gelukkig was mijn oudste zoon bij mij. Samen hebben we bedacht wat er in de winkel aangepast moest worden. We hebben blaadjes geprint met 1,5 meter afstand houden erop en strepen gemaakt op de vloer. In het begin werd ik er onrustig van. Ik dacht veel na over hoe ik nu met klanten om moest gaan en wat ik nog beter kon doen. Ook was ik bang besmet te worden en dat andere mensen besmet zouden raken. Mijn schoonouders zijn kwetsbaar. Alles werd ineens onzeker. Mijn vrouw werkt in een verzorgingshuis en twee ouderen daar waren mogelijk besmet. Zij werden getest en de uitslag duurde een dag. Ik heb me die hele dag rottig gevoeld. Gelukkig waren ze niet besmet. Ik was zo opgelucht.

Toen er zo gehamsterd werd, was het rommelig in de winkel. Ik moest rennen om de schappen gevuld te houden. Bij Duitse, Nederlandse, Surinaamse en biologische groothandels, overal moest ik bestellen om te zorgen dat ik voldoende spullen had om de schappen te vullen Dat is me best goed gelukt.

Tot nog toe ben ik tevreden. Ik krijg veel steun van mijn klanten. Het is leuk om te merken dat je gewaardeerd wordt, maar je moet wel wat terugdoen. Extra hard rennen en 100 keer je werk beter proberen te doen. En goede service leveren natuurlijk en de maatregelen goed opvolgen. Ik ben deze winkel per ongeluk begonnen. Ik heb in Izmir landbouwengineering gestudeerd. Dat was een mooie tijd. In Nederland was mijn plan om de taal te leren en dan te gaan studeren aan de Landbouwuniversiteit in Wageningen. Maar mijn schoonvader had deze zaak op het oog en toen heb ik deze overgenomen. Dat was hard werken, echt heel hard werken. Voor studeren had ik geen tijd meer, zeker toen mijn vrouw een kind kreeg.  We hebben een tijdje boven de zaak gewoond. Later kregen we een woning op de Zeeburgerdijk. Toen werd het langzaam beter.

Na een tijdje werd geld minder belangrijk, ging het meer om de verbinding. Ik krijg klanten binnen die zich hier thuis voelen. Wat kan er nog leuker zijn? De meeste klanten ken ik bij naam. In de tijd word je echt vrienden. Daarom hou ik van mijn werk.

Ik heb altijd hard gewerkt, maar ik ben gelukkig. Tijd voor hobby’s heb ik niet.  Vroeger vond ik het leuk om nieuwe plekken te zien, maar die mogelijkheid heb ik al lang niet meer. Ik vind het niet erg, omdat ik thuis gelukkig ben. Ik hoef nergens meer heen. Ik heb vier kinderen en sinds een jaar een kleinkind. Vorige week is hij één jaar geworden.

Sinds 2007 is er veel veranderd in de buurt. We hebben de winkel toen ook verbouwd. De buurt is veiliger en mooier geworden. Meer jonge mensen, expats, het is een mooie mix geworden.