Ik ben Mohammed Ashran, en mijn onderneming is een wasserette en stomerij die ik sinds 2006 run. Toen ik deze zaak overnam was het ook al een wasserette. Ik kende de vorige eigenaar en toen hij besloot te stoppen vroeg hij aan mij of ik het wilde overnemen. Dit is mijn eerste onderneming en ik was toen nog niet bekend met de Javastraat, niet bekend met het runnen van een onderneming, maar je leert het met iedere dag. En niemand die het mij leerde, ik dacht ik ga het gewoon doen. Als je teveel nadenkt dan wordt het niets!
Nu zijn we zo’n 16 jaar verder, en er is veel veranderd. In deze omgeving, niet alleen inde Javastraat, was er veel criminaliteit in Oost, en dat was moeilijk hoor. Je weet nooit wat er kon gebeuren en dat gaf een onveilig gevoel. Toen werkte ik nog tot 10 uur ’s avonds omdat we er toen een internetcafé bij hadden. Gelukkig is dat verleden tijd, het is veel beter nu, een fijne sfeer kun je wel zeggen. Wij hebben klanten die hier al jaren komen mensen waarvan sommigen hier al 20 jaar. En ze komen nog steeds. En sommige klanten zijn niet meer op deze wereld. Dat maak je ook mee al je zo’n lange tijd hier zit. En natuurlijk ook kinderen die in de kinderwagen mee kwamen met hun ouders, die zijn nu groot geworden, ik heb ze echt zien opgroeien.
Mijn collega met wie ik 14 jaar heb samengewerkt, is met pensioen gegaan en nu sta ik hier samen met mijn vrouw. Zelf wonen wij in Zuid Oost, in de Bijlmer, daar woon ik al sinds 1996. Ik vind het mooi daar, het is daar ook multiculturele plek. Maar ik moet zeggen dat ik meer ken in de Javastraat dan daar. Met de Javastraat voel ik ondertussen wel een band, ik voel me echt iemand van de Javastraat. En na 16 jaar hier te werken ken ik nu bijna iedereen hier. Hele dagen ben ik hier. En met mijn buren, de andere ondernemers, heb ik heel goed contact. Wij komen elke dag bij elkaar langs, echt iedere dag stappen wij bij elkaar naar binnen en drinken we samen koffie.
In die tijd had ik ook een belhuis, maar nu zijn de tijden veranderd en hebben we die niet meer sinds de smartphone er is. Nu zijn we en pakketservice begonnen want we willen natuurlijk wel mee gaan met de tijd. Hier binnen de wasserette zijn we ook een reisbureau begonnen. Mensen die bij ons komen reizen naar Pakistan, Bangladesh en vooral naar India. We zijn deze gestart net voordat corona begon, dat was niet zo’n goed idee van mij. We hebben veel problemen gehad met boekingen, overboekingen, mensen die vast zaten onderweg voor maanden of soms een half jaar. In die tijd hebben we veel boze mensen gesproken, maar mensen wisten het wel hoor, dat het niet aan ons lag. Hoe wij liever te werk gaan is dat je een ticket bij ons besteld, en dat ik dan niets van je hoor tot de terugkomst en ik je dan weer zie. Dan weten we dat het goed is gegaan! We werken echt op basis van vertrouwen.
We hebben het wel volgehouden met het reisbureau en nu gaat dat goed. De meeste klanten zijn dan ook onze eigen mensen, eigen connecties en kennissen. Ik hoef geen reclame te maken, het gaat echt van mond tot mond, zo werkt dat bij ons het beste!
Zelf doen wij hier ook boodschappen, het is fijn om hier alles in de straat te hebben. Veel boodschappen die je nodig hebt voor je eigen keuken vind je hier, en je ziet ook veel Nederlandse mensen, een mix aan mensen, dat maakt deze straat zo mooi. En als we iets te vieren hebben met het gezin, zoals de verjaardagen van onze kinderen, dan vinden we het leuk om hier bijvoorbeeld naar een Turks restaurant te gaan hier in de straat. Ondernemers moeten elkaar ook helpen toch.
Wat de toekomst betreft; onze kinderen willen de zaak niet overnemen. Mijn vrouw en ik doen dit werk zolang wij het kunnen en daarna is het afgelopen. Dat onze kinderen niet in de wasserette willen werken, daar zijn wij eigenlijk wel blij om. Ze doen het goed op school en hebben andere interesses. Als je naar school gaat, je op havo/vwo zit en daarna de universiteit, dan ga je niet in een wasserette werken, maar goed voor hun! Het is hier hard werken. En tuurlijk, overal is het hard werken, maar fysiek is het hier echt hard werken. Als onze gezondheid het toelaat dan werken we hier zolang het kan. En daarna verkopen we het en dan gaan we heerlijk genieten van de rest van ons leven!